Bramę znaną jako Żuraw Gdański wzniesiono w latach 1442-1444 na miejscu wcześniejszej, prawdopodobnie całkowicie drewnianej bramy z XIV wieku. Konstrukcja składa się z dwóch potężnych baszt i drewnianego mechanizmu dźwigowego. Był to jeden z największych dźwigów portowych średniowiecznej Europy, pełniący funkcję przeładunkową piwa, balastu statków oraz stawiania masztów. Średniowieczne urządzenie mogło podnosić 4-tonowe ciężary na wysokość 11 metrów. Mechanizm dźwigu napędzany był dwiema parami kół deptakowych, a we wnętrzach kół pracowali robotnicy portowi. Żuraw przeszedł na emeryturę w okresie międzywojennym, wykorzystywany do podnoszenia małych jednostek podczas remontów śrub napędowych. W czasie wojny ucierpiał znacznie, a wszystkie drewniane elementy uległy zniszczeniu, pozostawiając jedynie szczątki najgrubszych murów. Odbudowany został w 1956 roku, na podstawie wzoru z początku XVII wieku. Obecnie pełni funkcję siedziby Centralnego Muzeum Morskiego. W jego wnętrzu znajduje się ekspozycja przedstawiająca życie mieszkańców Gdańska w XVII-wiecznym mieście portowym. Zwiedzający mogą zobaczyć kantor kupiecki, typowe wnętrza domów mieszczan, warsztaty rzemieślnicze, sposoby magazynowania i transportu towarów, a przede wszystkim same mechanizmy dźwigu. Całość uzupełniają makiety i modele, obrazujące zasady funkcjonowania portu.