Kamienica zakupiona w 1775 roku od rodziny Czapskich, przez Jana Uphagena jako siedziba rajcy gdańskiego. Nowy właściciel wraz z małżonką mógł wprowadzić się do nowego domu dopiero 16 października 1779 roku. Prace remontowe powierzono Janowi Dreyer, prace kosztowały 22 tysiące florenów co było bardzo pokaźną kwotą, za którą można było nabyć kolejną kamienicę. Świadczy to o bogactwie i przepychu z jakim wykończono wnętrza kamienicy.
Jan Uphagen był dwukrotnie żonaty, ale nie miał dzieci. Aby uchronić swój majątek postanowił utworzyć fundację rodzinną na zasadzie majoratu, czyli najstarszy syn dziedziczy wszystko, spłacając kwotami pieniężnymi resztę dzieci. Ponadto wyznaczając własnie tą kamienicę przy ulicy długiej jako siedzibę głównego spadkobiercy i zastrzegając nie wprowadzanie w wystroju wnętrz większych zmian.
W niezmiennym stanie kamienica doczekała lat 80 i 90 XIX wieku, kiedy zamożni kupcy z głównego miasta zaczęli przeprowadzać się do bardziej atrakcyjnego i cichszego Wrzeszcza, a ich bogate kamienice zaczęły przekształcać się w czynszówki. Wtedy kamienicą jako prawdziwą perełką zaopiekował się literat i pastor Walter Domański, namawiał i pisał artykuły do gazet nawołujące do zachowania kamienicy, tym bardziej że ówczesny właściciel Hans Uphagen zmagał się z permanentnymi problemami finansowymi i nosił się z zamiarem sprzedania kamienicy i wywiezieniem wyposażenia. Wdowa po Hansie Uphagenie podpisała w imieniu syna umowę z magistratem o wynajem na okres 30 lat. Przeprowadzono pracę konserwatorskie w roku 1910-1911 po okiem miejskiego inspektora budowlanego Richard Dähne. Jednak całkowite odrestaurowanie kamienicy nie było by możliwe bez pomocy osób prywatnych, miasto borykało się z problemami finansowymi. Owym człowiekiem był bardzo majętny bankier Karl Früstenberg urodzony w Gdańsku w 1850 roku. Należał do ścisłej elity towarzyskiej, utrzymywał bezpośrednie kontakty z cesarzem. Wspierał artystów berlińskich i angażował się przedsięwzięcia kulturalne, nie zapominał też o Gdańsku. To dzięki jego wydatnej pomocy Dom Uphagena odzyskał dawną świetność, a w dniu 1 listopada 1911 roku utworzono tutaj muzeum.
